سینیق کؤرپو

یادی از ساغالان در کتاب مسافرت به ایران مربوط به سال 1817 میلادی

(قدرت ابوالحسنی سهلان)

نویسنده کتاب مسافرت به ایران، موریس دوکوتز بوئه آلمانی و اصل آن به زبان آلمانی است. دوکوتز بوئه در زمان فتحعلی شاه قاجار و سال  1817 میلادی به همراه سفیر کبیر روسیه عازم ایران شده بود. آنها جزو مهمانان حکومتی بودند که به شهرهای نخجوان، ایروان، تبریز و زنجان رفتند.

محمود هدایت کتاب مذکور را به فارسی ترجمه کرده و در سال 1365 توسط سازمان انتشارات جاویدان تهران نشر داده است. در صفحه 157 ترجمه کتاب، دوکوتز بوئه هنگامی که آنها از سمت صوفیان عازم  تبریز بودند، در پاراگرافی به در ساغالان ماندنشان نیز اشاره میکند. نام ذکر شده برای این روستا در ترجمه به اشتباه سجیلان درج شده است!  با مراجعه به اصل آلمانی کتاب moritz von kotzebue در لیست کتابهای گوگل نام اصلی را در صفحه 56،   Segilanمی یابیم. با جستجوی ساده اینترنتی درمورد نحوه تلفظ حرف g  در آلمانی، آنرا معادل تلفظ گ فارسی می بینیم که آنهم شبیه تلفظ غ ترکی میباشد. یعنی تلفظ Segilan سئغیلان بوده و آلمانیزه شده ساغالان است. اینهم مدرکی دیگر، در مورد ساغالان بودن نام این روستاست.

(قدرت ابوالحسنی سهلان)

رودخانه سینیق چایی، علاوه بر آنکه اسمش در نوشته ها به انحاء مختلف غلط نوشته میشود، گاها انتهای آنرا ریزش آن به رود آجی چای مینویسند که اشتباه میباشد.

در شکل فوق که توسط آقای ناصر کریمی، پژوهشگر و نویسنده تبریزی، با استفاده از تصاویر ماهواره ای تهیه گشته، مسیرهای عبور انتهایی دو رود مستقل فوق الذکر به نحو احسن نشان داده شده اند. سینیق چایی با رنگ سبز در بالاست و تقریبا به موازات آن رود آجی چای با رنگ آبی پر ررنگ در پایین جریان دارد. همانطوریکه مشخص است، سینیق چایی ار هرزنه، پایین امند، پردول، بالای ساغالان و پایین نظرلو عبور کرده، در نهایت پایین علیشاه به دریاچه اورمیه میریزد. میزان خشکی دریاچه در این قسمتش نیز کاملا پدیدار میباشد.