سینیق کؤرپو

نوید آذربایجان، نشریه آذربایجان

(قدرت ابوالحسنی سهلان)

نوید آذربایجان، یک نشریه چاپ اورمیه میباشد که کار خود را با چاپ اولین شماره در 15 شهریور 1377 آغاز نموده است. این نشریه مطالبش را در زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، ورزشی، علمی و فرهنگی به زبان‌های ترکی و فارسی منتشر کرده، حوضه انتشارش منطقه آذربایجان (شمال غرب) و استان تهران بوده است. نشریه سابقه توقیف نیز دارد.

نشریه نوید، از همان ماههای نخستین انتشار، توجه نگارنده را جلب نموده بود و او از ماههای نخستین انتشار تا توقیف آن در سال ۱۳۸۴ یکی از خوانندگان دائمی نشریه بوده است. همچنین اولین اثر چاپی نگارنده، شعری به نام یالقیز، سال 1380 در این نشریه چاپ شده بود. بعدها نیز شعرهای دیگر و چند داستان کوتاهش در شماره های بعدی آن چاپ گردیده اند. اما، زمانیکه در سال 1384 نوید آذربایجان توقیف شد، گویی چشمه نویسندگی نگارنده هم خشک گردید!! شاید اگر آن نشریه 5 سال توقیف نمیشد، او الان یک دیوان شعر کامل و چند مجموعه داستان داشت.

برای قضاوت در مورد نشریه مذکور، به دو تیتر از شماره های گذشته نوید آذربایجان که تصویر آنها در پایین آمده، نظری انداخته خواهد شد. نشان داده خواهد شد، نشریه نوید چگونه از منطقه آذربایجان و زبان ترکی آن دفاع شرافتمدانه نموده و در حد توان به رسالت رسانه ای واقعی خود به عنوان رکن چهارم دمکراسی جامه عمل پوشانده است:

*سال 1380 تیتر اصلی شماره ۱۸۰ نوید آذربایجان این بود: در صورت ادامه کاهش آب دریاچه ارومیه تا 15سال آینده خشک میشود*

نوید، در سال 1380 خشک شدن دریاچه اورمیه را بدین شکل به مسئولین زیربط اطلاع و خطر خشکی دریاچه را هشدار داده است. با وجود این، از آنجا که حفاظت از محیط زیست هیچ وقت در اولویت دولتهای ایران نبوده، به این هشدارها وقعی ننهادند و احیانا سعی نمودند از طریق اهرمهایی مانند توقیف نشریه، موقتی هم که شده جلوی انتقال حقیقتها به مردم را بگیرند. اما آب دریاچه، رفته-رفته کاهش و در معرض خشکی کامل قرار گرفت. ستاد احیای دریاچه اورمیه در سال ۱۳۹۲ تشکیل یافت که آنهم کار خاصی نتوانست انجام دهد.

اگر بارشهای سیل آسای اوایل سال 1398 نبودند، دریاچه اورمیه الان خشک شده بود. بدین ترتیب می بینیم، سالها پیش از اینکه دولتمردان ایران متوجه موضوع خشکی دریاچه اورمیه شوند و دلشان بخواهد در این باره کاری انجام دهند، نوید آذربایجان خشکی دریاچه را به درستی پیش بینی و رسانه ای کرده بود. کارشناسان محیط زیست میگویند، خشک شدن دریاچه اورمیه، منجر به بارش بارانهای نمکی و آوارگی ۱۳ میلیون نفر در شمال غرب کشور خواهد شد.

*سال 1382 تیتر اصلی شماره ‌‌..‌. نوید آذربایجان این بود: عیسی نظری، عضو شورای نویسندگان نوید آذربایجان: دولت مسئول زبان کشی در ایران است*

از ظهور دولت رضاشاه به اینطرف، زبان فارسی که زبان حدود یک سوم مردم ایران است، بعنوان زبان رسمی و اجباری در آمده است. دولتها با استبداد فرهنگی و قرار دادن تمامی امکانات کشور در اختیار این زبان، تمامی توان خود را مصرف کرده اند، زبان دو سوم بقیه مردم این کشور را از بین برده، همه را فارسیزه نمایند. با وجود اینکه بعد از انقلاب، در اصل 15 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، استفاده از زبانهای مختلف در مطبوعات و رسانه ها و تدریس ادبیات آنها در مدارس ذکر گردیده، ولی با گذشت بیش از 40 سال دولت این اصل را اجرا نکرده است!! زبان کشی، نسل کشی مدرن است. نوید آذربایجان این مسئله را با جسارت به دولت هشدار داده، از هویت ترکی آذربایجان دفاع نموده است.

 بدین ترتیب نتیجه گرفته میشود، نوید آذربایجان حقوق پایمال شده انسانی، فرهنگی و منطقه ای ترکان آذربایجان را باصدای رسا منعکس و از آنها در مقابل پایمال کنندگان حقوق که اغلب دولت ایران بوده، دفاع کرده است. نوید آذربایجان، نشریه آذربایجان بوده و نشریه دولت تهران نشده است.