سینیق کؤرپو

+0 به یه ن

(قدرت ابوالحسنی ساغالان)

نامه ای الکترونیکی سرگشاده به مدیر کل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی (تبریز) آقای احمد حمزه زاده و رونوشت الکترونیکی به واحدهای روابط عمومی، معاونت گردشگری، معاونت میراث و اداره حراست در تاریخ ۱۴۰۳/۷/۲۳ ارسال گشته و خواهان جوابدهی میراث در قبال شهر باستانی گیلیخان شده است. نامه ضمیمه فایل شهر باستان گیلیخان داشته و متن اصلی آن به صورت زیر است:

مدیر کل محترم میراث فرهنگی آذربایجان شرقی، جناب آقای احمد حمزه زاده

با عرض سلام و خسته نباشید.

امیدوارم حالتان خوب باشد.

موضوع شهر باستانی گیلیخان را میخواستم به اطلاع میراث فرهنگی استان آذربایجان شرقی که این اثر در حوضه آن میراث است، رسانده، نظر محترم میراث فرهنگی آذربایجان شرقی (تبریز) را در مورد گیلیخان بدانم. چرا در مورد گیلیخان مطلب رسمی متنتشر نشده، از آن میراث گرانبها محافظت نمیگردد؟!

مطالب بیشتر در مورد شهر باستانی گیلیخان در وبلاگ نگارنده هستند:

https://sinixkorpu.blogfa.com/tag/%da%af%db%8c%d9%84%db%8c%d8%ae%d8%a7%d9%86

با احترام

پزوهشگر و نویسنده

قدرت ابوالحسنی سهلان

1403/7/23

===========

شهر باستانی گیلیخان

مابین تبریز و صوفیان، در گذشته شهری بنام گیلیخان وجود داشته است که در مورد آن مقاله ای بنام شهر باستانی گیلیخان در ۱۹ صفحه و ارجاع به ۴۳ منبع به قلم نگارنده، مهرماه ۱۴۰۲ و شماره ۲۱۷ ماهنامه خداآفرین در تهران چاپ گردیده است. مقاله مذکور در فضای مجازی نیز انتشار یافته است. احتمال داده میشود، گیلیخان شهری اشکانی بوده باشد.

با وجود این، متاسفانه، تاکنون سطری رسمی راجع به شهر مهم و باستانی گیلیخان منتشر نگشته است!! محوطه آن به حال تخریب رها و این میراث گرانبهای مادی و معنوی منطقه توسط کاوشگران غیرمجاز و دیگران از بین برده میشود! در صورتیکه شهر باستانی گیلیخان پتانسیل اینرا دارد که بعنوان یکی از آثار باستانی آذربایجان شرقی به ثبت برسد و حتی یکی از آثار ملی ایران گردد.اراضی به جای مانده شهر فوق العاده وسیع گیلیخان بین روستاهای ساغالان (سهلان)، آلوار سفلی، مایان علیا، مایان سفلی و نادارلی (نظرلو) تفسیم گشته است. مرکز این شهر باستانی نیز به نظر میرسد، محلی بنام قوم بازی در اراضی آلوار سفلی و کنار آغلی بنام آغل رحمان باشد. چراکه قوم بازی بیش از جاهای دیگر گیلیخان در معرض کندوکاوهای غیرمجاز است.

بعنوان یکی از اهالی و پژوهشگر منطقه گیلیخان، از مسئولین میراث فرهنگی آذربایجان شرقی (تبریز) در مورد شهر باستانی گیلیخان و تاریخ آن انتظار پاسخگویی دارم. دوران پوشیده نگه داشتن مدنیت گیلیخان، دیگر به سر آمده است! به وظایف قانونی خود درقبال این میراث ارزشمند مادی و معنوی عمل نموده، از باقیمانده گیلیخان پاسداری نمایید.

پزوهشگر منطقه گیلیخان

قدرت ابوالحسنی سهلان

تاریخ 1402/11/9

=========

بازتاب نامه فوق :

پایگاههای خبری یازاکو، آوای تبریز، صاحب دیوان، آلبوم مایان، ارک خبر، ندای صدای بی صدا و غیره.

آردینی اوخو

+0 به یه ن

​

 پنهانکاری در مورد شهر باستانی گیلیخان

(قدرت ابوالحسنی ساغالان)

فکر میکنم، ایران از نادر کشورهای جهان باشد که به سبب وجود سیاستهای ترک ستیزانه و آذربایجان ستیزانه مفرط در ارگانهایش، شهری باستانی (و احتمالا اشکانی) به عظمت گیلیخان را میتوان در آن پنهانش نمود! بی شرمانه نیز، در مورد آن میراث مهم باستانی سطری رسمی منتشر نکرده، راضی به محو تدریجی میراث ارزشمند ببود!

نگارنده، موضوع شهر باستانی گیلیخان را به خبرگزاریهای سراسری متعددی جهت پاسخگویی مسئولین میراث فرهنگی تبریز فرستاده بود که بدلیل وجود سیاستهای ضدترکی و ضد آذربایجانی رایج در آن رسانه ها، هیچکدام منعکسش نکرده بودند. فقط، همانطوریکه در شکل مشاهده میگردد، موضوع در سایت آخرین خبر منتشر گشته که آنهم بعد از مدت کوتاهی مطلب را حذف نموده است!!

باز، دست همه فعالین فرهنگی آذربایجان درد نکند که موضوع شهر باستانی گیلیخان را در سایتها، کانالها و پیجهایشان منتشر نمودند و باعث آشنایی بیشتر مردمانمان با این موضوع مهم گشتند.

​

آردینی اوخو

+0 به یه ن

 ​

کتابی در باره گیلیخان به خطی باستانی و روی پوست حیوانات موجود بوده است! به نقل از یکی از فعالین فرهنگی منطقه گیلیخان که او هم مطلب را از یک شخص مورد اعتماد شنیده است، کتابی در باره گیلیخان، نگارش یافته با یک خط باستانی روی پوست حیوانات و در تعدادی صفحه موجود بوده است. به گفته شخص نامبرده، مطابق شکل، در بالای صفحه اول یا یکی از صفحات دیگر کتاب گیلیخان، به خط باستانی آن عصر که علائم آن تا حدودی شبیه خط اورخون باستانی ترکان میباشند، کلمه ای یا کلماتی درج گردیده بود. در زیر کلمه یا کلمات مذکور هم، شکلی شبیه گربه وجود داشته که در بین دو گوشش چشمی نقاشی شده بود.

سالها پیش، کتاب گیلیخان موصوف بالا در اثر اتفاقاتی ناشناخته، از میراث فرهنگی شهر شیراز استان فارس سر در می آورد! در آنجا، یکی از کارمندان میراث فرهنگی شیراز به کتاب ارزشمند گیلیخان دستبرد میزند و کتاب را از میراث فرهنگی آن شهر به خانه اش برده، آنرا صفحه صفحه مینماید و هر صفحه کتاب را به بهایی گزاف به عنوان نقشه گنج به افراد طمعکار میفروشد! کارمند خلافکار در نهایت، با شکایات متشاکیان پول از دست داده، دستگیر میگردد و از سرنوشتش اطلاعاتی موجود نیست.

میخواهیم بدانیم، سرنوشت صفحات کتاب گیلیخان در شیراز چه فرجامی داشته اند؟ چون بایستی، اطلاعات ارزشمندی راجع به گیلیخان و تاریخ منطقه در آن کتاب قدیمی درج شده باشد‌. از میراث فرهنگی استان سئوال داریم، کتاب قدیمی گیلیخان که قاعدتا میبایستی میراث فرهنگی آذربایجان شرقی (تبریز) آنرا صاحب میشده و بعنوان میراث ارزشمند تاریخی آذربایجان از آن حفاظت میکرده، چرا و چگونه به شیراز برده شده است؟!

قدرت ابوالحسنی سهلان

آردینی اوخو

+0 به یه ن

​

 ​

مابین تبریز و صوفیان، در گذشته شهری بنام گیلیخان وجود داشته است که در مورد آن مقاله ای بنام شهر باستانی گیلیخان در ۱۹ صفحه و ارجاع به ۴۳ منبع به قلم نگارنده، مهرماه ۱۴۰۲ و شماره ۲۱۷ ماهنامه خداآفرین در تهران چاپ گردیده است. مقاله مذکور در فضای مجازی نیز انتشار یافته است. احتمال داده میشود، گیلیخان شهری اشکانی بوده باشد.

با وجود این، متاسفانه، تاکنون سطری رسمی راجع به شهر مهم و باستانی گیلیخان منتشر نگشته است!! محوطه آن به حال تخریب رها و این میراث گرانبهای مادی و معنوی منطقه توسط کاوشگران غیرمجاز و دیگران از بین برده میشود! در صورتیکه شهر باستانی گیلیخان پتانسیل اینرا دارد که بعنوان یکی از آثار باستانی آذربایجان شرقی به ثبت برسد و حتی یکی از آثار ملی ایران گردد.اراضی به جای مانده شهر فوق العاده وسیع گیلیخان بین روستاهای ساغالان (سهلان)، آلوار سفلی، مایان علیا، مایان سفلی و نادارلی (نظرلو) تفسیم گشته است. مرکز این شهر باستانی نیز به نظر میرسد، محلی بنام قوم بازی در اراضی آلوار سفلی و کنار آغلی بنام آغل رحمان باشد. چراکه قوم بازی بیش از جاهای دیگر گیلیخان در معرض کندوکاوهای غیرمجاز است.

بعنوان یکی از اهالی و پژوهشگر منطقه گیلیخان، از مسئولین میراث فرهنگی آذربایجان شرقی (تبریز) در مورد شهر باستانی گیلیخان و تاریخ آن انتظار پاسخگویی دارم. دوران پوشیده نگه داشتن مدنیت گیلیخان، دیگر به سر آمده است! به وظایف قانونی خود درقبال این میراث ارزشمند مادی و معنوی عمل نموده، از باقیمانده گیلیخان پاسداری نمایید.

 پزوهشگر منطقه گیلیخان

قدرت ابوالحسنی سهلان

تاریخ 1402/11/9

=========

بازتاب نامه فوق : نامه فوق در فضای مجازی و در جاهای مختلف درج گشته است که بدین وسیله از تمامی بازتاب دهندگان نامه قدردانی میشود. اما تاکنون، بازتاب کنندگان:

1) پایگاه خبری یازاکو

https://yazeco.ir/132463/%d8%b4%d9%87%d8%b1-%d8%a8%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%81%d8%b1%d8%a7%d9%85%d9%88%d8%b4-%d8%b4%d8%af%d9%87-%da%af%db%8c%d9%84%db%8c%d8%ae%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d9%86%d8%b2%d8%af%db%8c/

2) پایگاه خبری آوای تبریز:

https://tabrizava.ir/%d8%b4%d9%87%d8%b1-%d8%a8%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%81%d8%b1%d8%a7%d9%85%d9%88%d8%b4-%d8%b4%d8%af%d9%87-%da%af%db%8c%d9%84%db%8c%d8%ae%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d9%86%d8%b2%d8%af%db%8c/

3) پایگاه خبری صاحب دیوان

https://sahebdivan.ir/%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%AB-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D8%B4%D9%87%D8%B1/

4) پایگاه خبری آلبوم مایان

https://albummayan.ir/%d8%b4%d9%87%d8%b1-%d8%a8%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86%db%8c-%da%af%db%8c%d9%84%db%8c%d8%ae%d8%a7%d9%86/

5) پایگاه خبری ارک خبر

6) پایگاه خبری  ندای بی صدا

http://www.nbnews.ir/fa/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C/news/5396/%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%AB-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B0%D8%B1%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%B1%D9%82%DB%8C-

** کانالهای تلگرامی یازاکو، آلبوم مایان سفلی، آلبوم مایان علیا، یئکن اوغلو، اردم، آذربایجانیمیز و مرندیم.

*** پیجهای اینستاگرامی یازاکو و پیج شخصی نگارنده.

آردینی اوخو

+0 به یه ن

​

 ​

شماره ۲۱۷ نشریه وزین خداآفرین در تهران منتشر شد. در این شماره جدید مقاله شهر باستانی گیلیخان نوشته قدرت ابوالحسنی سهلان چاپ گردیده است:

http://www.khudafarin.ir/

بدین وسیله به دکتر حسین شرقی و دیگر تلاشگران نشریه خدا آفرین خسته نباشید گفته، بسیار سپاسگزاری مینماییم.

آردینی اوخو

+0 به یه ن

 ​​​​ ​​

مقاله شهر باستانی گیلیخان نوشته قدرت ابوالحسنی سهلان در فضای مجازی انتشار یافت:

https://www.upsara.com/do.php?id=152668

https://www.uplooder.net//files/42e35a001f4f4ee64a55f686ed750933/شهر-باستانی-گیلیخان.pdf.html

آردینی اوخو

+0 به یه ن

شهر ناشناخته گیلیخان

(قدرت ابوالسنی سهلان)

در روستاهای ساغالان٬ آشاغی آلوار، یوخاری مایان و آشاغی مایان صحراهای همجوار با نام مشابه گیلیخان (گیلخان) وجود دارند. اهالی منطقه میگویند گیلیخان شهری بوده است که بر اثر زلزله از بین رفته است. طبق تخمینهای اولیه مساحت گیلیخان حداقل باید ۱۰ کیلومتر مربع باشد. بطور طبیعی در این محدوده صدها هزار نفر میتوانستند زندگی کنند.

 اشیای قدیمی هم از گیلیخان پیدا میشوند که گویا کارشناسان غیر رسمی قدمت پیش از میلاد هم روی آنها گذاشته اند!

به چه علت است که میراث فرهنگی در مورد گیلیخان اظهار نظر رسمی ننموده است!؟ چگونه میتوان نظر کارشناسان و مسئولین میراث فرهنگی را در این مورد فهمید؟

با وجود اینکه گیلیخان در مسیر تبریز-گونئی و تبریز-مرند بوده ولی به این نام در کتب تاریخی تاکنون برخورد نشده است.

هر معلومات مرتب با گیلیخان دارید به نگارنده اطلاع دهید.

آردینی اوخو