در هفت سالگی مجله «غروب» شماره ۲۵ آن در ۴۳۰ صفحه و با موضوعات متنوع تاریخی و فرهنگی انتشار یافت. در بخش تاریخ مقاله ساغالان در اسناد تاریخی سه قرن گذشته نوشته قدرت ابوالحسنی سهلان نیز چاپ شده است.
در هفت سالگی مجله «غروب» شماره ۲۵ آن در ۴۳۰ صفحه و با موضوعات متنوع تاریخی و فرهنگی انتشار یافت. در بخش تاریخ مقاله ساغالان در اسناد تاریخی سه قرن گذشته نوشته قدرت ابوالحسنی سهلان نیز چاپ شده است.
نامهای ترکی در شجره طوایف روستای ساغالان
(قدرت ابوالحسنی ساغالان)
اغلب اسامی موجود در شجره های طوایف روستای ساغالان عربی هستند و اسم علی بهمراه ترکیبات آن بیشترین فراوانی را دارد. این مسئله به خاطر مذهب مردمانشان، شیعه، است.
به خاطر ترک بودن اهالی ساغالان نیز، اسامی ترکی یا نیمه ترکی با فراونیهای متفاوت در شجره های ساغالان مشاهده میگردند:
الف) اسامی مردان:
آغا بابا، آغا کیشی، بؤیوک آغا، پولاد، تورکمان حسن، دورسون آلی (دورسون علی)، تانریقولو (تاریقولو)، قوچعلی، بایرام، قهرمان، محمد آغا، میرزا آغا، علی آغا، قولو، آلله وئردی، باخشی علی (بخشعلی)، حسین قولو، آغا علی، اومود علی، عیوض ( نگارش صحیح این نام ائیوز است)
ب) اسامی زنان:
خانیم، خانیم بالا، بالا خانیم، قوشو، زینب پاشا، سونا، سونا بیگیم، بیگیم، بالا بیگیم، شاه بیگیم، ماه بیگیم، سکینه خاتین، طوطی بیگیم، جئیران، خاتین، ترلان، ککلیک (کهلیک)
شایان ذکر است، در ریشه چند طایفه مهم ساغالان به نامهای اصیل ترکی برخورد میگردد. اسم جد موللاهای بومی ساغالان، آغا بابا بوده است. جد مشترک دو طایفه روستملی و ستارلی آغا کیشی نام داشته است. در ریشه طایفه تورکمان حسن اوشاغی، نام تورکمن حسن به چشم میخورد. دورسون آلی (دورسون علی) هم، جد طایفه دورسون آلی بوده است.
ر رد امامزاده بودن پیرموسی ساغالان و قبول وجود حرمت آنجا
(قدرت ابوالحسنی سهلان)
تاکنون، حتی در دوره جمهوری اسلامی که تعداد امامزاده ها فراوان افزایش یافته، از زندگانی و شجره پیرموسی ساغالان اطلاعاتی منتشر نگشته است. یعنی، پیرموسی امامزاده نمی باشد! جعل نام آن در تابلوها به میرموسی در سالهای اخیر نیز، تلاشی در جهت امامزاده سازی پیرموسی و تغییر هویت آن محل است!!
اما پیرموسی در باور ساغالانیان اعتبار و احترام خاصی داشت و حتی اهالی روستا به او قسم میخوردند. در سنوات دور، قبر بدون ضریح پیرموسی، در اطاقک کوچکی قرار داشته که مساحت آن کمی بیشتر از خود مزار پیرموسی بوده است. قبر خواهر پیرموسی هم بیرون از این اطاقک قرار داشته است. در آن زمانها، در کنار سنگ قبر (باش داشی) پیرموسی، سنگریزه های کوچکی قرار داده شده بود و زائرین موقع انجام مراسم نذر بدین روال از آنها استفاده میکردند: ابتدا یکی از سنگریزه های مذکور را برمیداشتند. سپس آنرا به دور سنگ قبر چند بار چرخانده، متعاقبا نذر میگفتند. در آخر نیز سعی میکردند سنگریزه را به سنگ قبر بچسبانند. اگر سنگریزه به سنگ قبر می چسبید و به زمین نمی افتاد، در اینصورت گفته میشد که نذر مورد قبول واقع گشته است.
هر مکانی که حرمت داشته، لازم نیست حتما قبر امامزاده باشد!! به نظر میرسد، این تپه باستانی نزدیک روستا محل نگهداری آتش برای ساغالانیان قدیم و نشان دهنده مکان آن برای کاروانها بوده است و به این خاطر هم احترام داشته است. شخص پیرموسی شاید یکی از افراد فعال این اوجاق بوده و به آن خاطر در این مکان به خاک سپرده شده، مزارش مورد توجه گشته است.
اسامی جغرافیایی تغییر یافته در آذربایجان (ایران)
بیش از 600 اسم جغرافیایی تغییر یافته در آذربایجان (ایران) را که توسط فعالین فرهنگی ترک تهیه شده، از سایت آدلار دانلود کنید:
دانلود شده اخیر اسامی تغییر یافته را از اینجا بخوانید:
در لیست اسامی تغییر یافته، تغییر نام روستای ساغالان (Sağalan) تبریز به سهلان هم مشاهده میگردد:
https://adlar.org/places/ChIJucv16a-pEEARNsxoESX9A8g